Ribut solar yang terbesar sejak 2005 telah melanda pada minggu ini dan dijangka mencapai kemuncaknya pada 29 Januari 2012, 11 pm EST. ribut boleh mencapai satu tahap yang boleh menyebabkan paparan cahaya semulajadi boleh dilihat lebih jauh ke selatan, iaitu sehingga Idaho dan New York, bahkan di Illinois dan Oregon, di Amerika Syarikat Amerika Syarikat. Fenomena ini akan menyebabkan bumi bakal dilanda suar solar sebanyak tiga kali dan mendatangkan tiga kesan yang berbeza, iaitu pelepasan sinaran elektromagnet, diikuti oleh radiasi dalam bentuk proton dan terakhir pelepasan korona (plasma dari matahari) secara besar-besaran.
Kesan yang diterima bumi hasil daripada ribut solar ini termasuklah, gangguan grid elektrik, medan magnet bumi terganggu, berlaku gangguan biologi bagi sesetengah hidupan, gangguan penghantaran/transmisi radio serta memberi kesan kepada aktiviti geologi.
Terdapat dua jenis ribut suria, pertamanya ialah Letusan Matahari (Solar Flare) iaitu letusan yang biasanya berlaku di permukaan Matahari apabila tenaga magnetik dilepaskan yang mengakibatkan letupan yang bersamaan dengan letupan 10 juta gunung berapi. Fenomena ini adalah aktiviti biasa di permukaan Matahari.
Keduanya iaitu yang paling penting ialah Coronal Mass Ejection (CME) atau Perlepasan Jisim Korona, iaitu letupan besar plasma (gas yang mengandungi elektron bebas dan ion positif) dari matahari ke atmosfera luar matahari atau korona. Korona ialah kawasan bergas yang terletak di atas permukaan matahari sehingga menjangkau bermilion kilometer ke angkasa. Suhu kawasan ini boleh mencecah sehingga satu juta darjah celcius iaitu 200 kali lebih panas berbanding suhu di permukaan matahari. Fenomena inilah yang paling ditakuti dan ia biasanya disebut sebagai “RIBUT SOLAR”.
Ribut solar atau CME yang berlaku ini bergerak pada kelajuan 2500 km/saat. Bayangkan kesannya jika kebetulan ianya berlaku betul-betul berhadapan dengan planet bumi yang terletak hanya sejauh 1 A.U. (Unit Astronomi) atau bersamaan dengan 150 juta kilometer. Walaupun nampak jauh, tetapi jarak cahaya yang melalui antara kedua-dua objek ini hanya mengambil masa lebih kurang 8 minit yang bermakna sebarang perkara yang berlaku di Matahari, kita hanya mengetahuinya 8 minit kemudian (yang jelas tidak mencukupi untuk kita melarikan diri). Untuk itu, banyak model telah dibuat oleh para penyelidik untuk memahami perilaku bintang tersebut dan membuat pelbagai ramalan serta andaian bagi mempersiapkan Bumi kita yang banyak dipengaruhi jasad itu.
No comments:
Post a Comment